اکثرا به چراغ های راهنمایی که هر روز آنها را می بینیم فکر نمی کنیم. آنها به یک قسمت عادی روزمره ما تبدیل شده اند که ممکن است فراموش کنیم یه زمانی وجود نداشته اند در این قسمت سایت درایوینگ به تاریخ طولانی چراغ راهنمایی می پردازیم و این سیستم پیچیده ای که امروز می بینیم چگونه تکامل یافته است و در پایان به انواع چراغ های راهنمایی می پردازیم.

معنی رنگ های چراغ راهنمایی

چراغ قرمز به معنای ایست: رانندگانی که با این چراغ روبرو می شوند باید قبل از رسیدن به خط ویژه ایست بایستند و تا روشن شدن چراغ سبز و تخلیه تقاطع از وسایل نقلیه منتظر بمانند.

چراغ زرد به معنای احتیاط: رانندگانی که با چراغ زرد روبرو می شوند نباید از چراغ ایست یا از تراز چراغ راهنمایی و رانندگی عبور کنندفقط در صورتی می توانند رد شوند که به خط ایست و یا چراغ راهنمایی نزدیک شده باشند.

چراغ سبز به معنای حق تقدم:  چراغ سبز که رانندگان با آن روبرو می شوندحق عبور دارند, مگر گردش به وسیله علامت دیگری ممنوع شده باشد.

چراغ چشمک زن: رانندگان وسیله نقلیه موکلفند یا دیدن چراغ چشمک زن از گذرگاه ها و تقاطع با احتیاط و سرعت پایین حرکت کنند. چراغ چشمک زن معمولا در محل برخورد راه اصلی با فرعی نصب و استفاده می شوند.

چراغ چشمک زن قرمز برای ایست و عبور: رانندگان ر صورت مواجه شدن با این چراغ نباید در خط ایست و حتی نبود خط ایست از تراز چراغ راهنمایی عبور کنند, و پس از اطمینان از نبود خطر و تصادف حرکت نمایند. همین اقدام در هنگام دیدن تابلوی ایست باید انجام شود. این چراغ معمولا در محل برخورد راه فرعی با اصلی به همراه تابلو ایست نصب می شود.

چرخاندن فلش چراغ راهنمایی رانندگی: برخی از چراغ های راهنمایی و رانندگی دارای فلش برای کنترل چرخشی به راست و چپ هستند.

پیکان سبز به این معنی است که شما فقط می توانید در آن جهت بچرخید.

فلش قرمز به معنای ترافیک منتظر چرخاندن است که باید پشت خط ایستگاه منتظر بماند تا پیکان سبز شود یا ناپدید شود، حتی اگر ترافیکی در جاده نباشد.